Ax και να σουν εδω να δεις ποσο σε αγαπαμε ολοι εμεις...
εφυγες τοσο αδοξα...τοσο απροσδοκητα...τοσο ξαφνικά
που αφησες πισω σου ενα τεράστιο κενό....
ομολογώ πως μου αρεσες παντα...ησουν απο τους αντρες
που θα ηθελε η καθε γυναικα να εχει πλαϊ της....
Τα μελανχολικά σου μάτια....τα γρίζα σου μαλλιά και γενικά
ολη αυτη η εικόνα του σοβαρού ζεν πρεμιέ σε εκαναν απλά
ακαταμάχητο.....
τοσες μερες τα καναλία λενε διαφορα για τις προτιμήσεις
και την πολυτάραχη ζωή σου
αλλα εγω δεν πιστευω κανεναν...δε θελω να αμαυρώνει ο
καθεις την δικη σου μνημη....
Αλλωστε το τι κανει ο καθε ενας στο σπιτι του...ειναι δικη του
δουλεια και δεν αφορά εμας....
εγω οταν στα τελη του 90 καθομουν και εβλεπα τους δυο
ξενους...εβλεπα εναν γοητευτικό καθηγητή....που στο ρόλο
της Μαρίνας θα ηθελε να ειναι η καθε μια μας...
Ξερω πως οσα γράφω δε θα τα δεις ποτέ....
Δε θα νιωσεις ποτε την τοση αγαπη που σημερα εισπράτεις
και που σιγουρα ποτε δε θα πιστευες πως μπορει να υπαρχει...
τρια πραγματα φοβοσουν βρε Νικο...Τη φυλακη τη μοναξια
και το θανατο....και τελικά τα βίωσες και τα τρία....
το ενα ειδικά ηταν και αυτό που τελικά σε στερεί σημερα απο εμας...
Την τηλεοπτική σειρα που επαιζες...αυτο το διαστημα..την παρακολουθουσα
επειδη επαιζες εσυ....τωρα πλεον δε νομιζω πως εχω τη διάθεση να
το ξανα δώ....η απουσία σου μπορει να φαντάζει αστεια για εμας που
στην ουσια δε σε ξεραμε δε σε γνωρίζαμε απο κοντά....
αλλα κατα ενα περιεργο τρόπο σε σκεφτομαι συχνά.....
Σαν να εχασα εναν δικό μου ανθρωπο αισθάνομαι....
ευχομαι το ταξίδι που ξεκίνησες να πας...να ειναι πιο ομορφο
να περνάς καλύτερα....να εχεις παρέα....και να μη σε φοβίζει τιποτα....
Δε πιστευω σε παραδεισους και κολάσεις.....αλλα ευχομαι να υπαρχει
η πιθανοτητα να ανταμώσουμε καποια στιγμη.....αυτο για μενα θα ηταν
κατι παραπανω απο θαυμάσιο......εως τοτε λοιπόν.....
καλα να περνάς.....και που ξερεις...ισως εκει τελικά να ειναι καλύτερα....
Αντίο κυριε Μαρκορά........
R.I.P αγαπημενε......
Σάββατο 14 Ιουνίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Εφυγε αδοξα....
Μόνο άδοξα δεν έφυγε... Κρίμα ο άνθρωπος, αλλά δυστυχώς όμως όποιος μπλέκεται με τα πίττουρα τον τρώνε οι κότες.
Δημοσίευση σχολίου