Με τι καρδιάαααααα

Πέστα ρε πλούταρχε...!!!

Μα εγω εχω χρονια να την δω - Π. Θαλασσινός

Όλα μού λένε ο άνθρωπος μπορεί να τα αντέξει
τον πόνο και τη μοναξιά, αρκεί να το πιστέψει

Ο χρόνος φέρνει λησμονιά και τις πληγές μας κλείνει
μα τη δική μου την πληγή αγιάτρευτη αφήνει


Μα εγώ έχω χρόνια να τη δω, χρόνια να της μιλήσω
κι όμως δε μπόρεσα ποτέ τη σκέψη της να σβήσω
Ποτέ μου δε μιλώ γι αυτή, ποτέ μου δε ρωτάω
μα στ' όνειρό μου έρχεται κι απότομα ξυπνάω

Όλα μού λένε ο άνθρωπος μπορεί να τα νικήσει
ακόμα και στο θάνατο να πάει και να γυρίσει

Αν όπως λένε ο καιρός τη μνήμη ξεθωριάζει
γιατί ο δικός της λογισμός τις νύχτες μ' αγκαλιάζει

Μα εγώ έχω χρόνια να τη δω, χρόνια να της μιλήσω
κι όμως δε μπόρεσα ποτέ τη σκέψη της να σβήσω
Ποτέ μου δε μιλώ γι αυτή, ποτέ μου δε ρωτάω
μα στ' όνειρό μου έρχεται κι απότομα ξυπνάω

Νιώθω χάλια

Συναισθηματικά και σωματικά..Αυτές οι μέρες ειναι δυσκολες για μενα...Δε μπορώ να καταλάβω πως καταφέρνω και τα κάνω μπάχαλο ολα...Ολη η εβδομάδα κύλησε ομαλα σχετικά μα το δικο μου μυαλό ηταν διαρκώς στο γιατί!...Οχι γιατι εγινε ο,τι εγινε αλλα γιατι το αφησα να γίνει...Δε μπορώ να κανω τίποτα σωστά πλέον..Ο,τι αγαπάω το καταστρέφω το ξέρω...! Ειμαι τοσο ανασφαλής που φτάνω σε αδιέξοδα...
Δουλεύω τοσες πολλες ωρες για να μη σκέφτομαι..να μη κανω πιο δυσκολη τη μερα μου, γιατι κακα τα ψέματα οσο σκεφτόμαστε τοσο πιο πολυ μας παίρνει απο κάτω...Εφταιξα και θα επομηστώ τις συνέπειες...μου αξίζει αλλωστε..!Το ιδιο ειχα προκαλέσει κι εγώ πριν αρκετό καιρό..και βλεπω πως πονάει..:(

Μοναχικά θα κυλησεί κι αυτη η εβδομάδα..Δεν εχω διάθεση να κανω τίποτα...πλησιάζει η εκθεση και εχουμε πολύ δουλεια..εγω ειμαι αρρωστη σήμερα το πρωί ειχα 37,8 πυρετό..αδιαθεσία θα την χαρακτήριζα...!! μα με κουράζει, με εξαντλεί...πονάνε τα κόκαλα μου ο λαιμός μου και η συναισθηματική μου ηρεμία εχει χαθεί..Οι σκέψεις μου ειναι βυθισμένες σε πράματα που είπα, ενιωσα αλλα δε κατάφερα να κανω πράξη...

" Τ’ όνομα σου σκέφτηκα και αμέσως ξέφυγα που θα πάει αυτό φοβάμαι "

Τον σκέφτομαι..δε το κρύβω..αλλα..ισως ετσι να ειναι καλύτερα..Πλέον ξέρει την αλήθεια..δε μπορω να κανω κατι για να το αλλάξω...το μονο που με παρηγορεί ειναι πως υπάρχει μια μικρή χαραμάδα αισιοδοξίας..αν καποια στιγμή χαθει κι αυτη τοτε θα εχουν χαθεί ολα...
Θα κανω ο,τι μπορώ για να μη χαθεί η ελπίδα...Αν ομως γίνει εγω προσωπικά θα εχω κανει προσπάθεια κι ας εχω φταίξει...αν δε το διορθώσω τοτε θα σημαίνει πως αυτο που προκάλεσα έσπασε το γυαλί...

Ίδια σκατά αλλο χρώμα..

Σήμερα ειναι μέρα εκλογών..Δηλαδή παμε στο ποίμνιο για σφαγή ενώ ξέρουμε τι μας περιμένει για μια ακομη τετραετία..Είμαστε κωθώνια ολοι..Ξερουμε οτι θα μας πηδήξουν αλλα εκει συνεχίζουμε να ψηφίζουμε τα δυο μεγάλα κόμματα...Εγω προσωπικά αποφάσισα να ξυπνήσω και να πω το ηχηρό δικό μου ΟΧΙ..κανενας πουστης δε θα αλλάξει αυτα για τα οποια πονά η χώρα..Δε θα αλλάξει κάτι...Ειμαι 27 ετων και βαρεθηκα τα Θα τους..Ολοι αυτοι οι 50-60-70 δεν εχουν σιχαθεί να τους ακουνε και να συνεχίζουν να τους υποστηρίζουν...Οποιος κι αν βγεί αυριο εγω θα ξυπνήσω στις 7 παρά θα φύγω απο τη δουλειά θα σχολάσω στις 4 και θα πάω καρφί στην δεύτερη για να γυρισω ξεθεωμένη στις 9 το βράδυ στο σπίτι μου...Δυστυχώς και οι 300 ειναι για κλωτσιές...ειναι κλέφτες και δεν υπολογίζουν τίποτα...Ψήφισα μικρότερο κόμμα γιατι και η επιογή του λευκού η άκυρου τάσσετε υπέρ του χαραμοφάη που θα εκλεχθεί..Ενα μεγάλο ποσοστο της χώρας ζεί κατω απο το όριο της φτώχιας..Προεκλογικά ολοι οι καρεκλοκένταυροι ξοδεύουν λεφτά που βγαίνουν απο τη δικη μου τσέπη χωρις καν να με ρωτάνε...Λυπάμαι που δεν θα ανασάνει ποτέ η Ελλάδα αν συνεχίσουν μερικοι να τους ψηφίζουν...Πόση ηληθιότητα υπάρχει...Πόση δυστυχώς..και εμείς είμαστε τα πρόβατα που παμε στη σφαγή και λίγο πρίν τη σφαγή ελπίζουμε σε ενα θαύμα..Επιτέλους ξυπνήστε ρε ελληνες..πρίν να ειναι τελείος Αργά...

Πρωϊνο κυριακής..με αμπελοφιλοσοφίες δικές μου

Ξημέρωσε και σήμερα η μέρα...αλλη μια θα περάσει έτσι χωρίς λόγο και αιτία...απλά θα προστεθεί στον κατάλογο και θα πω...εε μεγάλωσα μια μέρα ακομη χωρίς να μπορέσω να την αξιοποιήσω...Ειναι φορές που με ενοχλεί με πονάει ολο αυτό..Το γεγονός ο,τι δεν εχω ζήσει οσα θα ήθελα...δεν εχω κάνει πράματα για μένα..δεν εχω καταλήξει ποτέ στο να πω..Αγαπώ..κυριολεκτικά...γενικά ειμαι ερωτευμένη πάντα...με το καθε τι που μου αρέσει με εκφράζει με γεμίζει...Δε μπορώ ομως να πω πως ειμαι 100% γεμάτη..απο τίποτα...Υπάρχουν φορές που αισθάνομαι ενα κενό..ενα κενό που δεν ξέρω γιατί να συμβαίνει...Γιατι αφησα τα χρονια και πέρασαν χωρις να μπορέσω να τους δώσω χρώμα και αξία...Νιώθω σαν έφηβη..σαν να ξεκινάει τώρα για μένα η ζωη...Δεν ειναι ομως ετσι και το ξέρω...μα δε μπορώ να το αλλάξω τώρα πια..είναι λίγο αργά...28 σε δύο μήνες...κοντεύω τα 30 και ακόμη δεν εχω γευτεί πολλές ομορφιές της ζωής...Απο το πιο μικρό και απλό ως το πιο μεγάλο και πολυσύνθετο...Πάντα θα με κυνηγάει αυτό το γιατί..πάντα θα ειμαι απόμακρη με τους ανθρώπους..πάντα θα με θεωρούν περίεργη...και πάντα θα προσπαθώ να δίνω εξηγησεις...

Θα ηθελα να γυρίσω το χρόνο πίσω...για μια στιγμή..θα άλλαζα κατι που καθόρισε τη ζωή μου...Μέσα σε μια στιγμή θα το κατάφερνα..και πιστεύω πως σήμερα θα ήμουν παντρεμένη ηδη και με 1-2 παιδιά...θα ζουσα κι εγω μια νορμάλ ζωή οπως ολες στην ηλικία μου...Δε συμβαινει ομως και δε προκειται να συμβει..γι αυτο θα πρεπει να με αλλάξω εγώ πριν να ειναι τελείως αργά για επιστροφή...!!!

Χειμώνιασε....και στην καρδιά μου αραγε;

Φθινοπώριασε και δεν το πήρα χαμπάρι...Τελείωσε το καλοκαίρι..:( παει πέρασε και άφησε μονο ομορφες αναμνήσεις..η προσμονή θα ειναι μεγαλύτερη τώρα για το επόμενο...Δε θα αργήσει το ξέρω...Ο καιρός περνάει γρήγορα..και κατ επέκταση και εγώ μεγαλώνω μα δε με πειράζει...Πλέον οδεύω στα 28 και νιώθω ακόμη παιδι...Εχω ακομη καιρό να ερωτευτώ, να πονέσω, να κλάψω, να χαρώ τις απλές καθημερινές χαρές της ζωής....ΘΕΛΩ να ζήσω πολλά μα δε βρίσκω το κουράγιο να πώ αυτά που πραγματικά θελω..κι ετσι παραμένω στο δικό μου σκοτάδι..Άραγε θα υπαρξει ποτέ καποιος που θα με καταλάβει...που δε θα με θεωρήσει περίεργη η δε θα του φανεί τελείος τρελό αυτο που θα του εχω εμπιστευτεί...
Αλήθεια ομως υπάρχει εμπιστοσύνη σήμερα;
Ο καιρός χάλασε και μαζί και η διάθεση μου..μουντη και βροχερή ειναι η καρδιά μου...Ξέρω ομως πως σε λίγες μέρες ισως τελικά ανθίσει και στη δική μου καρδιά ερθει η άνοιξη...Ισως λεω...Δε ξέρω...το ευχομαι παντως να πανε ολα καλα..και για μενα αλλα για μια ψυχή που καιρό τώρα δηλώνει το παρόν και εγώ απλά αποδέχομαι και συμφωνώ...
Ηρθε ο καιρός που θα ερθω αντιμέτωπη με ενα μεγάλο μου φόβο..με κατι που πάντα προσπερνούσα και ελεγα..δε πειράζει...ισως καποια αλλη στιγμή που θα νιώσω πιο έτοιμη...Θα δείξω εμπιστοσύνη δεν εχω αλλη επιλογή..αν θα ειναι η καταστροφή μου θα το παλέψω και θα συνεχίσω...αν καταφέρω και το αποδεχτώ χωρίς συνέπειες τοτε θα ειμαι η πιο ευτυχισμένη γυναικα...ολοκληρωτικά..

Θα περιμένω...και θα προσπαθήσω για κατι καλύτερο...Τα χρόνια περνάνε...και η ζωή λιγοστεύει...μαζι με τις ομορφες στιγμές...

Πιο πολύ.............!!!

Ρώτησε με ό,τι θες για την αγάπη
Αν μετά από μας εκείνη θα υπάρχει
Ρώτησε με για τα σύνορα του κόσμου
Για τα δύσκολα που θες να μάθεις φως μου

Μοναχά μη με ρωτήσεις
Αν θα πέθαινα για σένα
Η απάντηση μωρό μου
Είναι εύκολη για μένα

Πιο πολύ απ’ όσο φαντάζεσαι
Πιο πολύ απ’ όσο φοβάσαι
Πιο πολύ απ’ ότι ονειρεύεσαι
Μεσ’ στα χέρια μου όταν κοιμάσαι
Πιο πολύ από μένα σ’ αγαπώ

Ρώτησε με ό,τι θες για το φεγγάρι
Κι άμα θα ‘ρθει κάποια μέρα να μας πάρει
Ρώτησε με αν ο έρωτας αντέχει
Σε τροχιά γύρω απ’ τα σύννεφα να τρέχει

Μοναχά μη με ρωτήσεις
Αν θα πέθαινα για σένα
Η απάντηση μωρό μου
Ειναι εύκολη για μένα

Πιο πολύ απ’ όσο φαντάζεσαι
Πιο πολύ απ’ όσο φοβάσαι
Πιο πολύ απ’ ό,τι ονειρεύεσαι
Μεσ’ στα χέρια μου όταν κοιμάσαι
Πιο πολύ από μένα σ’ αγαπώ

Το πιο γλυκο μεθύσι...

Ευχαριστώ το Θεό που σε γνώρισα
Ευχαριστώ το Θεό που υπάρχεις
Ότι κι αν τύχει κι ο κόσμος όλος την πλάτη αν μου γυρίσει
κι η τύχη μου κι αυτή αν λακίσει
κι αλλού το γλέντι να 'χει αρχίσει
πάντα θα είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι

Σ' έψαχνα στον ουρανό μα στη γη ήσουν τελικά
ήσουν πλάι μου τόσο καιρό
μέσα σ' όνειρα στυφά τσάμπα πήγα μπλέχτηκα
σκάρτες καταστάσεις ανέχτηκα
είσαι στάλα από βροχή μου δροσίζεις το κορμί
είσαι άγγιγμα αγγέλου
τώρα μάταια προσπαθώ να σ' αγγιξω και εγώ
μήπως νιώσεις ότι νιώθω

Μια που σε είδα και μια που σε είχα σταμπάρει
δεν με νοιάζει ότι κι αν λένε εγώ δεν παίρνω χαμπάρι
σε κουβαλάω πάντα μαζί στη γιορτή και τη μπόρα
ακόμα στοίχους κι όταν γράφω όπως τώρα
Σαν ανεξίτηλο στυλό μου ’χεις αφήσει σημάδι
που δεν λέει με τίποτα να φύγει το ρημάδι
δεν μπορώ και δεν θέλω να ξεφύγω από κοντά σου
είναι αυτό το μαγικό της μυρωδιάς σου
είσαι τ' αστέρι που φωτίζει το δικό μου σκοτάδι
και στο κεφάλι είσαι το πιο όμορφο χάδι
είσαι Θεόσταλτο δώρο για ’μενα
κι αν είσαι λάθος δεν με νοιάζει ας πάνε όλα χαμένα
έτσι κι αλλιώς ότι κι αν πέρασα δεν βρήκα τίποτα να με εθίσει
είσαι το πιο γλυκό μεθύσι

Δεν αισθάνομαι ντροπή μόνο κάποια ηδονή
όταν έρθεις κ μ' αγγίζεις
η ανάσα σου καυτή μου ’χει λιώσει το κορμί
δεν περίμενα να γίνει
Τ’ όνομα σου σκέφτηκα και αμέσως ξέφυγα
που θα πάει αυτό φοβάμαι
θα επέλεγα ζωές που θα ήτανε θνητές
και σε όλες θα ζητούσα εσένα
φάνηκες στα ξαφνικά μέσα απ’ το πουθενά
και ανέστησες τα κυταρα μου, τα νεκρά

Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω
μα μην τελείωσες γρήγορα γιατί μόνος θα μείνω
και τι θα γίνω
ίσως και να με φθηνοπάρει αλλά αλήθεια ότι κι αν πέρασα θα λέω χαλάλι
Εσένα διπλά μου όταν έχω δε φοβάμαι κανένα
γιατί έχω τα όνειρα μου όλα τότε λυμένα
για σκέψου στην ψυχή μου να τα είχα κρυμμένα
κι αληθινό να μην γινότανε ποτέ ούτε ένα
ένα ποτήρι ακόμα βάζω και δεν ξέρω τι αισθάνομαι
απλά όταν ακούω εσένα χάνομαι
και πιάνομαι πάνω σου για να στηριχτώ
η για ν' ακούσω το πιο όμορφο σου ουρλιαχτό
Κι αφού λοιπόν πίνε πίνε έχω λαλήσει
και η σκέψη μου δεν λέει άλλο κουπλέ να μου χαρίσει
γουστάρει κι αυτή κάπου εδώ να μ' αφήσει
μ' αλήθεια είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι

Όμορφα ταξίδια

Άσε με και παλι πλαϊ σου να γυρω στο χαμόγελο σου κανει ο κοσμος γυρω

φτιαχνει το μυαλο μου χιλια δυο σκαρια σαν παλιες γαλέρες ανοιξαν πανιά

Ομορφα ταξίδια στο κορμι σου πανω τετοιαν ωρα θεε μου θελω να πεθανω

αχ και να μπορουσα λιγο να σταθώ και στο χρονο μεσα να απογειωθώ...

Άσε με και παλι πλαϊ σου να γύρω μες τα δου σου μάτια κανει ο κανει ο κοσμος γυρω

φτιαχνουν τα φιλιά μας αλλο ουρανό μεσα στον καθρέπτη καθε δειλινό

Ομορφα ταξίδια στο κορμι σου πανω τετοιαν ωρα θεε μου θελω να πεθανω
αχ και να μπορουσα λιγο να σταθώ και στο χρονο μεσα να απογειωθώ...

Ομορφα ταξίδια στο κορμι σου πανω τετοιαν ωρα θεε μου θελω να πεθανω
αχ και να μπορουσα λιγο να σταθώ και στο χρονο μεσα να απογειωθώ...

Ενα μικρό δείγμα απο τις διακοπές μου...

Οι μέρες ξεκουρασης τελείωσαν δυστυχώς μα εχω για παρηγοριά πλειάδα απο φωτό και βίντεο...

Πρωτομηνιά...

Μπήκαμε και αισίως στο φθινόπωρο... Άσχετα αν ακομη κανει ζέστη...αυτό ειναι ενα αλλο θεμα..πέρασε και η πρώτη εβδομάδα στη δουλειά...δεν ηταν και τίποτα σπουδαίο...απλά για μένα πλέον εχει παγώσει πολυ η ολη ιστορία και θεωρώ πως εχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση...για πολλα θεματα που με αφορούν...Καιρός να αλλάξω κι εγω λίγο..να καταλάβουν μερικοι μερικοί πως δεν είμαι μαριονέτα κανενός...Εχω κια μια αξιοπρέπεια..δεν έθιξα ποτέ κανεναν...δεν έβρισα ποτέ κανέναν μα κυρίως δε κινήθηκα ποτέ υπογείως...οποτε απαιτώ δεν ζητώ σεβασμό...και μερικες να βγάλουν το σκασμό για να μη δουν μια διαφορετική Σοφία...!!!
Ας αλλάξω ομως θεμα μιας και απο χτές ανακάλυψα τον τρόπο να ανεβάζω δικά μου βίντεο...το χρυσό προγραμματάκι εχει την ονομασία Windows Movie Maker.. κατι που εγώ δε γνώριζα...τοσο ποτισμένη ξανθιά...σε επόμενο τοπικ θα ποστάρω και καποιο μικρό δείγμα...