Πλησιάζουν τα χριστούγεννα

Απο μικρή δεν ξερω αλλα δεν ειχα και πολύ ενθουσιασμό για τα χριστουγεννα περαν του ο,τι ειχαμε διακοπές απο το σχολείο..Ποιο πολύ περίμενα να χιονίσει παρα να ερθουν οι γιορτές...θυμάμαι πως τα παιδικα μου χρονια δεν ηταν και τίποτα σπουδαίο..Ο μπαμπας μια ζωή δουλευε και εμεις με τη μαμα κάναμε πρωτοχρονιά...Με τα αδέρφια μου ηταν καλά..αλλα ποτέ δεν τα περιμενα οπως αλλα παιδάκια της ηλικίας μου...Σημερα πλέον που μεγάλωσα δε τα θέλω με τίποτα...μου προκαλούν καταθλιψη...Καθε χρονιά με βρίσκει να αναρωτιέμαι ποιος ο λόγος για ολες αυτές τις ασκοπες ετοιμασίες και τα περιττά εξοδα...Δεν το κανω απο τσιγκουνιά απλά δε θέλω τοσο νταβαντούρι για το τίποτα...για ενα φαγητό..Προτιμώ να παω ενα ταξιδάκι να το γουστάρω κι ολας....Αλλα οκ εν οψη των εορτών ας παραθέσω μια φωτό που τράβηξα περυσι απο την στολισμένη θεσσαλονικη μας...

Ευελπιστώ καποια χρονιά να νιώσω κι εγώ καλά με αυτες τις εορτές και να μη με πιάνει πανικός οταν σκέφτομαι πως πρεπει να περάσω τα ιδια και τα ιδια...

Νιώθω τυχερή...

Νιώθω τυχερή που δεν με γνωρίζουν και πολλά άτομα απο το τοσο ψεύτικο ιντερνετ...Ολοι είναι ηθοποιοί σε ενα θέατρο άλλοτε του παραλόγου και άλλοτε κωμωδίας...Νιώθω τυχερή επειδή ολοι ειναι ψευτες υποκριτές και παρτάκιδες...Ποση βρωμιά κυκλοφορεί...και ποση ακομη που δεν τολμώ να δεχτώ η να φανταστώ...Λυπάμαι για τις οσες γνωριμίες εκανα και που τελικά αποδείχτηκε ενα ψεμα...ενα τίποτα...απλά σπατάλησα το χρόνο μου και θεώρησα πως βρήκα ανθρωπους με καλή καρδιά...Σαν εμενα..αλλα ειπαμε...Εγω παρα ειμαι αθώα για να πιστεύω πως θα βρώ ανθρώπους με σκοπό να μη κερδίσουν κατι απο εμενα αλλα να θέλουν να εχουν στη ζωή τους τη Σοφία..οχι την τσέπη της η να κανω μονάχα χατήρια...Ντρέπομαι που το λέω μα νιώθω και μαλάκας...περαν της τύχης γιατί οταν καταλαβα τη μαλακία μου με ολους αυτους ηρθε η τύχη και τους εβγαλε απο το δρόμο μου...Ευχομαι να ειναι καλά ολοι τους δε κρατώ κακία αλλα ειμαι σιγουρη πως επειδή η ζωη ειναι πολύ πουτάνα θα παθουν κι αυτοι τα ίδια και ισως τοτε βάλουν μυαλό...που για μενα..προσωπικά θα ειναι τοτε αργά...Φιλίες και μαλακίες..Δε πιστεύω σε κανενα...Ολοι ειναι σκατοχαρακτήρες...

Αφιερωμένο - Νικος κουρκούλης

Και μετά τι μένει όλα γύρω είναι γκρίζα
και μεσ΄την κορνίζα η φωτογραφία σου
Πρέπει να τη βγάλω πάει τώρα ένας μήνας
και με τυραννάει όλο η απουσία σου
Όσα μου΄χεις τάξει όλα τα΄χω φυλαγμένα
κι ότι μου΄χεις γράψει στη καρδιά μου το΄κρυψα
κι όταν ξεφυλλίζω τα γραμμένα ένα ένα
άλλο δε θυμώνω που πολύ σ΄αγάπησα

Άγγελοι θα έρθουν να σε βρουν
κι ένα τραγουδάκι θα σου πουν
αφιερωμένο από έναν ξένο
σε αυτούς που ξέρουν ν΄αγαπούν

Άραγε ποιός φταίει πια δεν έχει σημασία
είσαι μακριά μου μα σε νιώθω δίπλα μου
Μ΄ενοχλεί που έχει το δωμάτιο ησυχία
θέλω να ακούω τη φωνή σου, μίλα μου

Άγγελοι θα έρθουν να σε βρουν
κι ένα τραγουδάκι θα σου πουν
αφιερωμένο από έναν ξένο
σε αυτούς που ξέρουν ν΄αγαπούν

Έσβησα τα φώτα και στη φαντασία μου μέσα
πήρα το φιλί σου κι αγκαλιά σε κράτησα
Άλλο πια δεν έχω τι να πω τι να δηλώσω
που σε θέλω τόσο που πολύ σ΄αγάπησα..

Τι ακριβώς γίνετε;

Ο χτεσινός καιρός ηταν κατι παραπάνω απο τρελός...Το μεσημέρι καθως ερχόμουν σπίτι και τι δεν ειδα να κινείτε στους δρομους...απο σακουλάκια με πατατάκια μεχρι χαρτόνια μεγάλα...που κανουν κιβώτια..χαχαχα..

Εμ..ετσι ειναι οπως εμεις τρελαίνουμε τη φύση ετσι κι εκεινη μας εκδικείται...Ξεριζώθηκαν δέντρα χάλασαν κεραίες σπιτιών πεσανε μηχανάκια με αποτέλεσμα να υποστούν ψιλο φθορές...γενικά η χτεσινή μερα ηταν καπως..το πρωι καθως εφευγα για τη δουλεια ψιλο εβρεχε...Οταν σχολασα..κοντεψα να πεσω κι εγω με το μηχανάκι αφου ο αερας με πηγαινε περα δωθε...

Οπως και να χει παντως..σημερα ηταν σαφώς καλύτερη και ευελπιστώ ετσι να συνεχίσει :)

Χρόνια μου Πολλά!!!

Ναι..ηρθε λοιπον και παλι αυτή η μέρα..Οχι δεν ειπα πως θελω να την ξεχνάω..κάθε αλλο..ειναι μια μερα του χρόνου που μπορώ να θυμηθώ και να αναπολήσω προηγούμενες και να κανω εναν εσωτερικό απολογισμό...
Σήμερα λοιπόν αισίως εκλεισα τα 28...και οδεύω προς τα 30 ολοταχώς :D Ειμαι ιδιαιτερα ευτυχής επειδή σημερα με τίμησαν με την παρουσία τους μερικοί φίλοι και βγήκαμε να το γιορτάσουμε..Περάσαμε ωραία..γελάσαμε κοτσομπολέψαμε...συγκινηθίκαμε και πολλά αλλα τέτοια χαριτωμένα..το κλού της βραδυάς η τουρτα που μου είχαν χωρις τον ακριβή αριθμό των κεριών...χαχαχα γι αυτο αγαπώ τους φίλους μου επειδή ποτέ δε μου θυμίζουν πόσο είμαι...χαχαχα(αστειάκι)..:D



Εύχομαι να ειναι παντα καλά οι φίλοι μου και μαζί τους να χαίρομαι κι εγώ..να περνάμε παντοτε καλά οσο μπορούμε...και να ειμαστε παντα ετσι αγαπημένοι...!!! Τους ευχαριστώ που ειναι στη ζωή μου και την ομορφαίνουν με την παρουσία τους...:)

Και του χρόνου με υγεία..ευτυχία και πολλα λεφτά ρε γαμώτο..