Σάββατο 14 Μαρτίου 2009
Αν εισαι λάθος........
χίλιες φορές μέχρι να πεθάνω
και δεν θα μετανιώσω ποτέ μου γι αυτό
Αν είσαι λάθος θα πω δεν πειράζει
μόνο κοντά σου η ζωή μου αλλάζει
κι αυτό είναι αρκετό εσένα να αγαπώ
Εγώ μιλάω με την καρδιά μου
κι αυτή μου λέει να σαι κοντά μου
δεν με νοιάζει τι είναι λάθος και σωστό
Εγώ μιλάω με την καρδιά μου
μαζί σου κάνω τα όνειρα μου
κι όσο υπάρχω μόνο εσένα θα αγαπώ
Αν είσαι λάθος που θα το πληρώσω
κι ότι έχω ακόμα θα σου το δώσω
και δε θα μετανιώσω ποτέ μου γι αυτό
Αν είσαι λάθος θα πω δεν πειράζει
μόνο κοντά σου η ζωή μου αλλάζει
κι αυτό είναι αρκετό εσένα να αγαπώ
Εγώ μιλάω με την καρδιά μου
κι αυτή μου λέει να σαι κοντά μου
δεν με νοιάζει τι είναι λάθος και σωστό
Εγώ μιλάω με την καρδιά μου
μαζί σου κάνω τα όνειρα μου
κι όσο υπάρχω μόνο εσένα θα αγαπώ
Σάββατο 14 Ιουνίου 2008
Αντίο κυριε Μαρκορά.....
εφυγες τοσο αδοξα...τοσο απροσδοκητα...τοσο ξαφνικά
που αφησες πισω σου ενα τεράστιο κενό....
ομολογώ πως μου αρεσες παντα...ησουν απο τους αντρες
που θα ηθελε η καθε γυναικα να εχει πλαϊ της....
Τα μελανχολικά σου μάτια....τα γρίζα σου μαλλιά και γενικά
ολη αυτη η εικόνα του σοβαρού ζεν πρεμιέ σε εκαναν απλά
ακαταμάχητο.....
τοσες μερες τα καναλία λενε διαφορα για τις προτιμήσεις
και την πολυτάραχη ζωή σου
αλλα εγω δεν πιστευω κανεναν...δε θελω να αμαυρώνει ο
καθεις την δικη σου μνημη....
Αλλωστε το τι κανει ο καθε ενας στο σπιτι του...ειναι δικη του
δουλεια και δεν αφορά εμας....
εγω οταν στα τελη του 90 καθομουν και εβλεπα τους δυο
ξενους...εβλεπα εναν γοητευτικό καθηγητή....που στο ρόλο
της Μαρίνας θα ηθελε να ειναι η καθε μια μας...
Ξερω πως οσα γράφω δε θα τα δεις ποτέ....
Δε θα νιωσεις ποτε την τοση αγαπη που σημερα εισπράτεις
και που σιγουρα ποτε δε θα πιστευες πως μπορει να υπαρχει...
τρια πραγματα φοβοσουν βρε Νικο...Τη φυλακη τη μοναξια
και το θανατο....και τελικά τα βίωσες και τα τρία....
το ενα ειδικά ηταν και αυτό που τελικά σε στερεί σημερα απο εμας...
Την τηλεοπτική σειρα που επαιζες...αυτο το διαστημα..την παρακολουθουσα
επειδη επαιζες εσυ....τωρα πλεον δε νομιζω πως εχω τη διάθεση να
το ξανα δώ....η απουσία σου μπορει να φαντάζει αστεια για εμας που
στην ουσια δε σε ξεραμε δε σε γνωρίζαμε απο κοντά....
αλλα κατα ενα περιεργο τρόπο σε σκεφτομαι συχνά.....
Σαν να εχασα εναν δικό μου ανθρωπο αισθάνομαι....
ευχομαι το ταξίδι που ξεκίνησες να πας...να ειναι πιο ομορφο
να περνάς καλύτερα....να εχεις παρέα....και να μη σε φοβίζει τιποτα....
Δε πιστευω σε παραδεισους και κολάσεις.....αλλα ευχομαι να υπαρχει
η πιθανοτητα να ανταμώσουμε καποια στιγμη.....αυτο για μενα θα ηταν
κατι παραπανω απο θαυμάσιο......εως τοτε λοιπόν.....
καλα να περνάς.....και που ξερεις...ισως εκει τελικά να ειναι καλύτερα....
Αντίο κυριε Μαρκορά........
R.I.P αγαπημενε......
Τρίτη 20 Μαΐου 2008
Πικρια...στενοχώρια και πολλα γιατί....
να βρω τη χωρα που τα ονειρα σου κρατας.....
γινε ποταμι να παρασυρεις τα λαθη μου και αν θες
να φυγεις απλα θα γινω δρομος να πας.....
Δωσμου μια μερα να κατοικησω στην ψυχη σου....
δωσμου μια νυχτα να σου χαρισω τα ονειρα μου....
σαν ενας αγγελος να σφυριξω στα μονοπατια σου
και η βροχη να ξεπλυνει την μοναξια μου....
Δε ξερω ποσο θα σε αγαπουσα σε μια αλλη ζωη
σε αυτη σε αγαπησα οσο μπορουσα.....
μα δε το εκτιμησες...το προσπερασες....
συγγνωμη που δε ξερω να αγαπαω αλλιως...
αλλα......
η αγαπη ειναι η ιδια μας η ζωη ειναι μια αναγκη
ειναι μια εξαρτηση....που μας γεμιζει....
που αντανακλά την ιδια μας την ζωη
και την πορεία της.....
Μονη σε ενα δωματιο αδειο
ονειρευομαι το χτες....τοσο δειλά
αραγε καταλαβες ποτε τι ενιωθα....
Ξαφνου....βροχη στα ματια μου
Φοβαμαι το αυριο.....αλλα θα το παλεψω
να το κερδισω....να κερδισω τον πονο
που θα μου αφησει ολη αυτη η κατασταση
Θα το παλεψω οσο μπορώ
πρεπει να φανω δυνατη....να διωξω μακρυα
ο,τι με ποναει...και ο,τι μου θυμιζει το χτες....
Εφυγες και εκανες συντριμια την καρδια μου.....
μα ολα εδω πληρώνονται......θα τα βρεις μπροστα σου
και τοτε........θα δικαιωθω........
Κυριακή 11 Μαΐου 2008
Για την ξανθουλα μου...
εχεις φωλιασει στην καρδια
σε εχω κανει κομματι ζωης
και σε κραταω γερα....ακους;
"Θα σε κανω κουμπαρα"
στη χαρα σου θα κλαψω
μια ευχη θα σου δωσω
να εισαι για παντα εσυ
μια ευτυχισμενη......ψυχη
Θα μου λειπεις το ξερω
αν ομως τι φωνη σου θα ακουω
θα ξεχναω τα χιλιομετρα
και θα κανω κοινα ονειρα......
Σε αγαπω ρε τρελό
οπως κι εσυ ετσι κι εγω
θα σε κραταω παντα ψηλα
εσενα και μια ακομη καρδια....
Μια ψυχη που επισης αγαπω
και εχουμε και εμεις κατι κοινο
αχ... θα παντρεψουμε σε λιγο καιρο
εσενα ξανθο γκομενακι απο τον κολωνό......
Εισαι η πρωτη μου δικτυακή επαφη
και απο τοτε την νιωθω δυνατη
σε ευχαριστω που της δινεις πνοη
εισαι για μενα....χαρα στη ΖΩΗ....
Παρασκευή 25 Απριλίου 2008
Δε θα με ξεχασεις.......
θα ΄μαι σκιά μες στον καθρέφτη, με τα σύνεργα του κλέφτη,
ένα γέλιο να σου κλέψω αν γελάσεις,
δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχάσεις,
θα ΄μαι σιωπή και αϋπνία, η κρυφή σου αγωνία,
ο καπνός απ΄το τσιγάρο που θ΄ανάψεις,
δε θα με ξεχάσεις,δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχασεις,
θα ΄μαι το τέλος σ΄ένα έργο που θα χάσεις,
δε θα με ξεχάσεις
σε ανεξέλεγκτες κρυφές σου καταστάσεις
δε θα με ξεχάσεις,δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχάσεις,
θα ΄μαι στη νύχτα μια σειρήνα και τα όνειρα εκέινα
που θα τρέχεις βιαστικά να προσπεράσεις,
δε θα με ξεχάσεις,δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχάσεις θα ΄μαι βροχούλα σ΄ένα τζάμι, ένα δάκρυ, ένα ποτάμι
μια ρυτίδα στη μορφή σου πριν γεράσεις,
δε θα με ξεχάσεις, δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχάσεις θα ΄μαι το τέλος σ΄ένα έργο που θα χάσεις
Δε θα με ξεχάσεις
σε ανεξέλεγκτες κρυφές σου καταστάσεις,
δε θα με ξεχάσεις, δε θα με ξεχάσεις
.......μου λείπεις........
ηθελα μονάχα να σε δω
να σου πω 'μου λειπεις'
μα εσυ με εγκαταλείπεις.......
Σε νιωθω ολο και πιο μακρυα
αν εχω φταιξει.......ειλικρινα
ζηταω συγγνωμη ταπεινά
για σενα νοιαζομαι πραγματικά....
Ασε με κοντα σου να γύρω
στην αγκαλιά σου να μείνω
ομορφες σκεψεις να κανω
σαν μωρό να κουρνιάσω....
Το ονειρο το δικο μου μικρό
απαιτησεις δεν εχει....ειναι απλό
μοναχα λιγη αγαπη ζητά
και εχει να δώσει τα διπλά.........
Στο χρονο μεσα να απογειωθω
ομορφα ταξίδια με το νου να ονειρευτω......
μες τις σκεψεις μου να χαθώ
και δε με νοιάζει.....ας πεθανω...το προτιμώ....
Αχ και να μπορουσα λιγο να χαρώ
και στον κοσμο ολο να το πω
ειμαι ευτυχισμένη και εγω
χαρην σε κατι που αληθινά ΑΓΑΠΩ.......
Δεν υπαρχει ευτυχία
ολα ειναι μες την φαντασία
ζω κι εγω μεσα σε αυτή
και τη νιωθω αληθινή.....
Αποψε που σε ειχα αναγκη
δεν ήσουν στο δικό μου πλαϊ
δε σου κραταω ομως κακία
καταλαβαινω....την αιτία.....
Παρε τα χνάρια μου....
εχω αφησει σημαδια μου.....
αν καποτε χαθείς....
ξερεις που θα με βρεις....
θα ειμαι εκεί να σε περιμενω.....
χωρις να σκεφτώ το παρελθόν.....
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008
Σάββατο 22 Μαρτίου 2008
μια φορα κι εναν καιρο...
υπαρχει παντα στις παιδικες ψυχες ολων ενα παραμύθι.....για εμας τα κορίτσια συνηθως υπαρχει ο πριγκιπας με το λευκο αλογο.....που με την πάροδο των χρονων......φαντάζει ουτοπια....Θα σας διηγηθώ λοιπον ενα παραμύθι.....που ξεκίνησε καπως ετσι......
Ενα χειμωνιάτικο βράδυ του δεκέμβρη.........έμελλε η μοιρα να φερει κοντά 4 κοπελες......που η μια με την αλλη οπως ολα εδειχναν δεν ειχαν κατι κοινό.....δεν ειχαν καν φανταστεί πως πηγαίνοντας για καφέ η μια στην πορεία θα αλλαζε την ζωή της αλλης.......αλλα να σας πω κατι.....τα καλύτερα....ερχονται απο εκει που δεν τα περιμενεις........και το πιστευω ακράδαντα αυτο.....
Το μονο κοινό; ενας δικτυακός τοπος......τα ποιο γνωριμα; τα ψευδώνυμα τους.......4 γυναικες 4 διαφορετικοι χαρακτήρες.....4 ανθρωποι που βρεθηκαν απο το πουθενα......κι ομως τοσο γνωριμες....
Το παραμύθι μας......γράφτηκε απο χερι......που θα ζηλευε και ο καλυτερος ποιητης......αποφασισαν οι 'θεοι' πως πρεπει να δώσουν την ευκαιρια σε τεσσερις ψυχες να αποδειξουν πως μπορουν να ειναι φιλες χωρις το φοβο μη τυχον και προδωθουν η προδώσουν......την εμπιστοσυνη της αλλης......
Βρεθηκα κι εγω στο παραμύθι.....πηρε σαρκα και οστα και η δικη μου ιστορια.....και εντάχτηκα στην πορεία που ειχε οριστει.......χωρις να πηγαινει ποτέ το μυαλό μου.....πως θα εξελιχθεί.......
Πριν 4 μηνες......αποφάσισα πως ναι.....3 μερες μετά την δικτυακη μου γνωριμία επρεπε να κατέβω αθήνα να γνωρίσω τις 2 απο τις 3......Την ειρήνη μου την ηξερα απο παλιά.....7-8 μηνες πριν......ειχαμε συναντηθει σε μια στιγμή τρελας που αν δε κανουμε οντας νεες ποτε θα κανουμε......τη συμπαθησα απο την αρχή....Δε μιλουσαμε συχνα στο τηλεφωνο η αληθεια...αλλα παντα ηξερα πως ενα sms ειναι αρκετο...μια στο τοσο...ισα ισα για να παρω νεα της.....και να νιωθω πως ειναι καλα εκείνη οπως κι εγω για εκεινη.......
Σκεφτομαι πως ακομη και στο δικό μας παραμυθι υπηρχε ο κακός της υποθεσης......ο τυπος που παντα ριχνει το φαρμάκι και προσπαθεί να διαλυσει ο,τι ομορφο υπαρχει....με λογια......κακίας.....και με στυλάκι....υπεροπτικό........
Δεν καταφερε ομως πολλα...παρα μονο να μην εχω τον απαιτουμενο χρονο να 'μιλαω' στην φιλη που μου φερθηκε αψογα ολο αυτον τον καιρο....που ποτέ δεν ανταλάξαμε εστω και μια κουβέντα ασχημη........
Το παραμύθι.......ειχε ομως την καλη του νεραϊδα.....η ειρήνη για μενα παντα θα ειναι η απαρχή της προσπαθειας μου να ενταχτώ στον κόσμο της κοινωνίας και να μπορω να αυτο αποκαλουμε λίγο κοινωνικό ον......Η ειρηνη εν αγνοια της μου εδωσε το καλύτερο δώρο με την παρουσια της στη ζωή μου......με εκανε να νιωσω πως αξίζω.....πως μπορω να υπαρξω στο πλαϊ της και ας ειμαι 600 χιλιομετρα μακρυα......την αγαπω τη σεβομαι την εχω κανει κομματι της ζωης μου
μα κυριως της καθημερινοτητας μου.....η ειρηνη ξερει τα παντα για μενα....απο ο,τι ανθρωποι που με ξερουν 10-15 χρονια....ισως και παραπανω.......Ξεφυγα ομως απο το θεμα......το παραμυθακι που σας διηγουμε αποψε.....το χαιρομαι...καιρο τωρα ηθελα να το κανω....να ανοιξω την καρδια μου και να αποτυπωσω τις σκεψεις μου.....ειναι ομορφο οταν π.χ δεν εισαι καλα να ανοιγεις μια σελιδα και να διαβαζεις λογια αγαπης για σενα........και να χουρχουριζεις σαν τις γατες απο ευχαρίστηση γιατι...με αυτο τον τροπο καταλαβαινεις πως οι κοποι σου δε πανε χαμένοι....και πως παντα υπαρχει καποιος να σε αγαπαει γιαυτο που εισαι......χωρις να προσπαθει να σε αλλαξει....
Για μενα το παραμύθι ξεκινησε για τα καλά στις 22/12/2007.......γιορτάζαν οι αναστασίες....μα για μενα ειχε γινει εσωτερική ανασταση.........
γνωρισα δυο προσωπα που σημερα 4 μηνες σχεδον μετά....δεν αλλαζω με τιποτα.....
Η μια ειναι η μαγισουλα μου......το ρομαντικό πλασμα που εχει πολλα κοινα στοιχεια με εμενα.....ειναι εξυπνη.....με απιστευτο χιουμορ....και καρδιά....μικρού παιδιού.....Μερικες φορες λεει πολλες αληθειες που πονάνε.....μα χρειάζονται.....για να μας επαναφέρουν......δε μου θυμωνει ποτέ κι ας την εχω βγάλει απειρες φορες απο τα ρουχα της.... ξερω πως με αγαπαει το ιδιο και με κατανοεί.......
τη γνωρισα και χαιρομαι που ειναι στη ζωή μου.......και το ραντεβού που δώσαμε το βράδυ των χριστουγέννων στο σπιτι της......για μετα απο 20 χρονια....θα γινει πράξη.......σιγουρα οχι στο ιδιο σπιτι και οχι στον ιδιο καναπε.....μα κυριως με την ιδια υποσχεση που δώσαμε τοτε.....
Σε αγαπάω μαγισουλα μου......και σου ευχομαι να βρεις αυτα που αναζητάς χρονια τωρα....και ολα σου τα ονειρα...να πραγματοποιηθουν......γιατι το αξίζεις.....
Το παραμυθι συνεχίζεται.....η καλη νεραϊδα ξερω πως μου εκανε το καλυτερο δωρο που μπορει να δωθει σε καποιον.......υπαρχουν φορες που αναρωτιεμαι αν αξιζω τετοια αγαπη....σε τετοιο βαθμό.....
αλλες φορες φοβαμαι...μην ειναι ονειρο και ξυπνησω ξαφνικα ενα πρωί....και απλα ολα να εχουν γινει σκόνη....χωρις ποτε στην ουσια να τα εχω ζήσει.......
Τελος το παραμύθι μου θα κλείσει με εναν μελαχρινό αγγελο οπως την αποκαλουν πολυ φιλοι - γνωστοί της......την Ευη η οποια πραγματικά μοιαζει με αγγελο....αλλα η ιδια της δε το αποδεχεται....η πιστευει πως δεν ισχυει.....
ειναι η μοναδική που το λεω κ δε το πιστευω καταφερε να με κανει να μιλησω στο τηλεφωνο 7 ολοκληρες ωρες χωρις να το καταλαβω πως περασαν......και το ποιο αστειο; αν με ρωτησετε τι λεγατε; δε θυμαμαι.....
εχω περασει απειρες ωρες μαζι της στο τηλέφωνο τοσες οσες δεν εχω μιλησει ποτέ στη ζωή μου.......Μου αρεσει ομως....με χαλαρώνει - με συμβουλευει - με διασκεδάζει....με κανει να αφηνω πισω ο,τιδηποτε αρνητικό σκεφτομαι.........και ξερω πως η ζωή ποτέ δεν ξεχνά τους ανθρώπους που ειναι δωτικοί....με καλοσυνη και πραότητα......Χαιρομαι που ερωτευτηκες.....χαιρομαι που χτιζεις το μελλον σου (οπως εσυ το θελεις φαντάζομαι) χαιρομαι που η γνωριμία σου με την μαγισουλα εφερε αποτελεσματα που δε περιμεναμε ποτέ.....χαιρομαι που η μαγισουλα θα γινει κουνιάδα σου.......και χαιρομαι που εγω θα γινω κουμπάρα με την ειρηνη μου.....θα την παντρεψω και θα γινω η πνευματική μαμα του μελλοντικού παιδιου της.....
Χαιρομαι που τελικά βρηκαν πολλα κενα τη θεση τους.....και που εστω και με αυτο τον τροπο καλυτερευσε η ζωη των δυο.......για σενα και για μενα μαγισουλα......δεν αλλαζει κατι.....απλά ισως δεν εχει ερθει ακομη η ωρα μας να απολαυσουμε ο,τι μας αξίζει.......
για μενα ξερω τι προμυνηει το μελλον...αλλωστε τις περισσότερες φορες αν δε βαλουμε κι εμεις το χερι μας....δε θα αλλαξει κατι......για σενα ομως ευχομαι οι καλες νεραϊδες να κανουν μια εξαιρεση και να μη σε κρατησουν για πολυ ακομη σε αγωνία και να σου δώσουν ολα τα καλα......για να χαρεις κι εσυ........!!
Η ζωη ειναι πολύ μικρή.....και τα παραμύθια ειναι αναλοιωτα στο χρονο.....πολλες γενιες θα μεγαλώσουν με αυτα.....μα εγω πιστευω πως σαν το δικό μας παραμύθι κανεις δε ζει συχνά......
ευχαριστώ θελω να εκφράσω μα δε ξερω που...στη μοιρα; στην τυχη.......; οπου λοιπον κι αν ειναι αυτο το μαγικο ραβδάκι....εγω θα υποκλειθω και θα πω ενα ταπεινό ευχαριστω.......για την ευτυχία που νιωθω οταν σας εχω κοντά μου.......και για το μονο που λυπαμαι - στεναχωριεμαι ειναι που σας εχω μακρυά μου........μα εμεις...εκμηδενίζουμε τις αποστάσεις.....και ειμαστε παντα παρουσα η μια στην αγκαλιά της αλλης....
ζησαμε εμεις καλα;.........ζουμε το σημερα.....το παρων....το αυριο ελπιζουμε να κανει την αγαπη μας πιο ισχυρη....πιο δεμενη.....ωστε κανεις και τιποτα να μη μπορει να σπασει τα δεσμά ευτυχίας και ταληθαράκια που θα βαζουμε εμεις χρονο με το χρονο ωστε να την κανουμε ενα τοιχο που δε θα μπορει να ριξει κανεις..........και το ραντεβου που εχουμε δωσει σε 20 χρονια.....θα το πραγματοποιησουμε......
σας αγαπω πολύ....και σας ευχαριστώ που δινετε αξια στη λεξη Φίλος ......και που με ανεχεστε με ολα μου τα ελλατωματα........
Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008
Αυτοκτονική συμπεριφορά
Οι άνθρωποι που σκέφτονται την αυτοκτονία την θεωρούν ως τη μόνη τους λύση και διέξοδο στον αφόρητο ψυχικό πόνο που βιώνουν. Κι όμως άλλες λύσεις σχεδόν πάντα υπάρχουν.
Όλοι μας αισθανόμαστε μοναξιά, θλίψη, ανημποριά και απελπισία από καιρό σε καιρό. Ο θάνατος κάποιου δικού μας, η διάλυση μίας σχέσης, η έλλειψη αυτοπεποίθησης, αισθήματα αναξιότητας ή οικονομικές δυσκολίες αποτελούν προβλήματα που όλοι μας ίσως αντιμετωπίσουμε σε κάποια στιγμή της ζωής μας. Ωστόσο, η προσωπική ερμηνεία του καθενός για κάθε μία από τις παραπάνω καταστάσεις θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την ένταση και την βαρύτητα των συναισθημάτων που θα νιώσει, αλλά και τις αντιδράσεις του σε αυτές. Ένα γεγονός που για κάποιον είναι ασήμαντο μπορεί σε κάποιον άλλο να προκαλεί μεγάλη δυσφορία. Όσοι νιώθουν αβοήθητοι και απελπισμένοι φτάνουν συχνά να θεωρούν την αυτοκτονία μία ελκυστική λύση.
Σημάδια κινδύνου
70% όλων των ανθρώπων που κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας δίνουν κάποια ένδειξη των σκοπών τους πριν αποπειραθούν. Πολλοί μεταδίδουν άμεσα τις προθέσεις τους λέγοντας: «θέλω να πεθάνω» ή «δεν ξέρω πόσο καιρό ακόμα μπορώ να αντέξω αυτή τη κατάσταση». Άλλοι σε μία τέτοια κρίση μπορεί να υπαινιχθούν κάποιο λεπτομερές σχέδιο αυτοκτονίας, π.χ. «κρύβω τα χάπια μου σε περίπτωση που τα πράγματα χειροτερέψουν» ή «τελευταία οδηγώ σα να μη με νοιάζει τι θα συμβεί». Γενικά προτάσεις που φανερώνουν συναισθήματα κατάθλιψης, μεγάλης μοναξιάς, απελπισίας μαρτυρούν αυτοκτονικές σκέψεις. Είναι σημαντικό να ακούτε αυτές τις «φωνές βοήθειας», γιατί συχνά αποτελούν απέλπιδες προσπάθειες να μεταφέρουν στους άλλους την ανάγκη για κατανόηση ή για βοήθεια.
Επίσης, συχνά οι άνθρωποι που σκέφτονται την αυτοκτονία παρουσιάζουν εξωτερικές αλλαγές στην συμπεριφορά τους. Μπορεί να προετοιμάζονται για το θάνατό τους χαρίζοντας αγαπημένα αντικείμενα, φτιάχνοντας τη διαθήκη της ή τακτοποιώντας εκκρεμότητες. Πιθανόν να απομακρύνονται από τους δικούς τους, να αλλάζουν συνήθειες διατροφής ή ύπνου ή να χάνουν το ενδιαφέρον τους για προσφιλείς δραστηριότητες ή σχέσεις τους. Μία ξαφνική έντονη ευφορία μπορεί επίσης να είναι σημάδι κινδύνου, καθώς ίσως σηματοδοτεί ότι το άτομο βιώνει ήδη ένα συναίσθημα ανακούφισης ότι τα προβλήματά του θα τελειώσουν σύντομα.
Μύθοι για την αυτοκτονία
Μύθος: Για να σκέφτεται την αυτοκτονία είναι τρελός.
Γεγονός: Oι περισσότεροι άνθρωποι σε κάποια δύσκολη φάση της ζωής τους έχουν σκεφτεί την αυτοκτονία και αυτό δεν μαρτυρεί απαραίτητα ψυχική διαταραχή. Οι περισσότερες αυτοκτονίες και απόπειρες γίνονται από έξυπνους, προσωρινά μπερδεμένους ανθρώπους που περιμένουν πάρα πολλά από τους εαυτούς τους, ιδιαίτερα στο μέσο μίας κρίσης.
Μύθος: Αν κάποιος έχει κάνει μία σοβαρή απόπειρα αυτοκτονίας, είναι απίθανο να ξανακάνει άλλη.
Γεγονός: Συχνά το αντίθετο είναι αληθινό. Οι άνθρωποι που έχουν κάνει προηγούμενες απόπειρες αυτοκτονίας βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να αυτοκτονήσουν πραγματικά. Για μερικούς οι απόπειρες αυτές μπορεί να φαίνονται ευκολότερες τη δεύτερη ή τρίτη φορά.
Μύθος: Δεν μπορεί κανείς να βοηθήσει αυτόν που σκέφτεται να αυτοκτονήσει.
Γεγονός: Οι περισσότερες κρίσεις αυτοκτονίας είναι περιορισμένου χρόνου και βασίζονται σε μπερδεμένη σκέψη. Οι άνθρωποι που αποπειρούνται θέλουν να ξεφύγουν από τα προβλήματά τους. Εκείνο, όμως, που πραγματικά τους χρειάζεται είναι να τα αντιμετωπίσουν άμεσα προκειμένου να βρουν άλλες λύσεις- λύσεις που μπορούν να βρεθούν με τη βοήθεια ανθρώπων που ενδιαφέρονται και τους υποστηρίζουν κατά τη περίοδο της κρίσης μέχρις ότου μπορέσουν να σκεφτούν πιο καθαρά.
Μύθος: Το να μιλάς για αυτοκτονία μπορεί να βάλει σε κάποιον την ιδέα.
Γεγονός: Η κρίση και η επακόλουθη συναισθηματική δυσφορία έχουν ήδη ενεργοποιήσει τέτοιες σκέψεις σε ένα τρωτό άτομο. Η ανοικτή σας στάση και το ενδιαφέρον θίγοντας το θέμα μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση της μοναξιάς και της αγωνίας για αυτόν που υποφέρει. Νιώθοντας λιγότερο μόνος και απομονωμένος θα νιώσει και περισσότερο ανακουφισμένος.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε
Αρκετές αυτοκτονίες μπορούν να προληφθούν αν οι αντιδράσεις μας προς το άτομο που αντιμετωπίζει μία κρίση διακρίνονται από ευαισθησία. Αν νομίζετε ότι κάποιος που γνωρίζετε έχει τη τάση να αυτοκτονήσει, θα πρέπει:
# Διατηρήσετε τη ψυχραιμία σας. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει βιάση. Καθίστε και ακούστε – πραγματικά ακούστε αυτά που έχει να σας πει. Δείξτε κατανόηση και υποστήριξη.
# Θίξτε άμεσα το θέμα της αυτοκτονίας. Οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν ανάμεικτα συναισθήματα για το θάνατο και επιζητούν να τα συζητήσουν και να βοηθηθούν. Μη φοβάστε να ρωτήσετε ή να μιλήσετε άμεσα για την αυτοκτονία.
# Ενθαρρύνετε την επίλυση προβλημάτων και τις θετικές κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Θυμηθείτε πως ο άνθρωπος που βρίσκεται σε κρίση δεν σκέφτεται καθαρά. Αποθαρρύνετέ τον από το πάρει σοβαρές αποφάσεις που δεν θα μπορεί να τις αλλάξει αργότερα. Συζητείστε μαζί του για πιθανές εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να δώσουν ελπίδα για το μέλλον.
# Παροτρύνετε το άτομο να δει το συντομότερο κάποιον ειδικό. Αναγνωρίστε ότι η βοήθεια που προσφέρετε είναι περιορισμένη και μη παίρνετε την αποκλειστική ευθύνη να το σώσετε.
