Δε θα με ξεχάσεις,
θα ΄μαι σκιά μες στον καθρέφτη, με τα σύνεργα του κλέφτη,
ένα γέλιο να σου κλέψω αν γελάσεις,
δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχάσεις,
θα ΄μαι σιωπή και αϋπνία, η κρυφή σου αγωνία,
ο καπνός απ΄το τσιγάρο που θ΄ανάψεις,
δε θα με ξεχάσεις,δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχασεις,
θα ΄μαι το τέλος σ΄ένα έργο που θα χάσεις,
δε θα με ξεχάσεις
σε ανεξέλεγκτες κρυφές σου καταστάσεις
δε θα με ξεχάσεις,δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχάσεις,
θα ΄μαι στη νύχτα μια σειρήνα και τα όνειρα εκέινα
που θα τρέχεις βιαστικά να προσπεράσεις,
δε θα με ξεχάσεις,δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχάσεις θα ΄μαι βροχούλα σ΄ένα τζάμι, ένα δάκρυ, ένα ποτάμι
μια ρυτίδα στη μορφή σου πριν γεράσεις,
δε θα με ξεχάσεις, δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχάσεις θα ΄μαι το τέλος σ΄ένα έργο που θα χάσεις
Δε θα με ξεχάσεις
σε ανεξέλεγκτες κρυφές σου καταστάσεις,
δε θα με ξεχάσεις, δε θα με ξεχάσεις
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Έρωτας;
μπα....απλα μου αρεσει ο βαρδης :)
Διάβασα και το "μου λείπεις" και είπα θα είναι έρωτας :)
Οχι.....το μου λειπεις δεν απευθυνεται σε ερωτα....:) καλός η κακός ειμαι μονη και ερημη...και το διασκεδάζω....χεχε
εσυ απο ο,τι ειδα κατοικος λονδινου εε;
Ναι Λονδίνο, μέσα στο κρύο και τις βροχές (αυτό τον καιρό) :)
τραγουδάρα απλά
καλησπέρες στη Σαλόνικα
Δημοσίευση σχολίου