Γαμάτα Χριστούγεννα...

Ολα καποια στιγμή εχουν ενα τέλος..ετσι κι εμενα οι ομορφες μερες στην Αθήνα τελείωσαν αφησαν ομως μια γλυκιά γευση..και τις καλύτερες εντυπώσεις....4 διαφορετικοί ανθρωποι 4 αγνωστοι στην ουσία ανθρωποι με δέχτηκαν μου ανοιξαν το σπίτι τους με υποδέχτηκαν και αυτό με κανει να νιώθω σαν μικρό παιδί...Υπάρχει κοινή ταυτιση απόψεων...απίστευτα κατανοητό χιούμορ...κι ας ειμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες...Εχουμε κατι κοινό που μας ενώνει..καρδιά...και ξέρουμε να διαχωρίζουμε μερικά πράγματα...Δε θα μιλήσω ξεχωριστά για την καθε μια...άλλωστε και οι ιδιες ξερουν τι ακριβώς νιώθω...οποτε μην αναλώνομαι σε ιδιες κουβέντες...

Οι μέρες στην Αθήνα κύλησαν σαν νερό...Εγώ ομως πέρασα γαμάτα...κατάφερα και αφήσα πίσω μου οποιεσδήποτε ανασφάλειες φοβους και λοιπές μαλακίες που κατεβάζει ο νους οταν παει για πρώτη φορά να συναντήσει καποιον...Εγω γνώρισα 3 χτυπημένες (με την καλή εννοια πάντα) οι οποιες με καναν να νιώσω σαν το σπίτι μου και δεν ηθελα να δω κανεναν αλλον...εκατσα μολις 4 μέρες και δε προλάβαινα να δώ αλλον κανέναν...Θα ξανα κατέβω αλλωστε δε τίθεται θεμα :)

Eιναι ωραίο τελικά ολο αυτό και ειμαι ηλίθια που δεν το ειχα κάνει τοσο καιρό...λυπήθηκα πολύ που εφυγα χτες αλλα αυτο το γαμημένο "ΠΡΕΠΕΙ" μπαίνει παντα στη μέση...Θα ερθει ομως ο καιρός που ολα θα μπουνε στο σωστό αυλάκι...Ετσι κι αλλιως η επανάσταση ξεκίνησε εδω και λίγο καιρό και δε γινετε να αλλάξει εξ ολοκλήρου μεσα σε 1 μήνα...ευελπιστώ ομως να καταφέρω πολλα περισσότερα απο οσα εχω βάλει ως στόχο...και τοτε θα ειμαι κατι παραπάνω απο χαρούμενη...