Δευτέρα 27 Αυγούστου 2007
Εθνική τραγωδία
Βλέπω εδω και τρεις μέρες στην τηλεόραση το κακό που έπληξε την χώρα μου, την πατρίδα μου που πάντα δηλώνω περήφανη που γεννήθηκα και κατοικώ...Μου προκαλεί απέραντη θλίψη ολο αυτό που γίνεται...Δε μπορώ να βοηθήσω δεν αντέχω να βλέπω ανθρώπους να θρηνούν να κλαίνε και να παρακαλουν για τα αυτονόητα...Χάθηκε η ζωή τους μεσα σε λίγα εικοσιτετράωρα και θα πρεπει να ξεκινήσουν τη ζωή τους απο το μηδέν...Ταράζομαι στη σκέψη πως ανθρώπινο χέρι εβαλε αυτές τις φωτιές και σκέφτομαι τη καρδιά ειχε αυτο το γουρουνι που τις προκάλεσε...γιατι δυστυχώς δεν μιλάμε για άνθρωπο...αλλά για ΖΩΟ ....
Ποιος νοήμων ανθρωπος θα προκαλούσε ολα αυτά;
Ποια καρδιά δε ραγίζει σε μια τέτοια εικόνα;
Εγώ προσωπικά κλαίω..θυμώνω...στεναχωριέμαι...λυπάμαι...αγαπώ την ελλάδα ομως οι εκάστοτε κυβερνήσεις δε νοιάζονται τελίκά και μας αφήνουν αβοήθητους στη μοίρα μας...Δε μας προσφέρουν τίποτα τελικά...
Προσπαθούμε να σωθούμε απο μόνοι μας...
Το κράτος για ακομη μια φορά ΑΦΑΝΤΟ και ανοργάνωτο...κρίμα...δεν εχω λόγια να περιγράψω το πως νιώθω οταν βλέπω γιαγιουλες να κλαίνε να ειναι αβοήθητες να πρεπει να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, κόπους μιας ολοκληρης ζωής στάχτη...Ανύποτο το δράμα τους...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου