Έχω κουραστεί...

Χτες ξύπνησα στις 8 το πρωί...αλλη μια μέρα δουλειάς...Δε μπορώ να πω πως οι ώρες ειναι πολλές για το σαββάτο, μολις πέντε..απλά ολη η διαδικασία με κουράζει του ο,τι πρέπει να ξυπνήσω στις 8 να ετοιμάσω το τοστάκι μου να πλυθώ να ντυθώ και να φύγω γυρω στις εννιά παρά για τη δουλειά...Γύρισα δύο και τέταρτο..με περιμενε η μαμά..και η πρώτη της κουβέντα.."αντε βρε παιδί μου που είσαι;" ναι ναι ειχε δίκιο άργησα 20 ολοκληρα λεπτά και ειμαι μολις 15 ετών..μονο που δε με εδειρε..Αρχίζει και με κουράζει ολο αυτό το σκηνικό...Δουλεύω 12 ώρες ημερησίως γυριζω σπίτι πτώμα κανω ενα μπανιο και πεφτω ξερή για ύπνο...Το μονο που ξερει να μου λεει ειναι "εχεις" να πάω λαϊκη; εχεις να παω σουπερ μαρκετ; εχεις εχεις....Βαρέθηκα να πληρώνω σε ενα σπίτι που δε μου προσφέρει ουτε καν λιγη ηρεμία τις ώρες που είμαι εδώ...Ολοι κοιτάνε την πάρτη τους..κι εγω; το ευκολο θύμα..Χτες βγήκα..γύρισα στις 4 το πρωί..Ξυπνησα σημερα στις 2 το μεσημερι..με περιμενε μεχρι τις 3 το πρωί..γιατί; για να μου ζαλίσει τα @@ σήμερα..που παρεπιπτόντως δε μου πολύ μιλαει..Τι να κάνω δε ξέρω..Μου ρχεται να τα βροντήξω και να φύγω..!! να σηκωθώ ενα πρωι κι αντι να παω στη δουλειά να παω στον ΟΣΕ και να πάρω το πρώτο τρένο που θα βρώ..δε με νοιάζει το που θα παω..αρκεί να φυγω..Οι κοποι μου δεν αναγνωρίζονται..Ζω απλά για να δουλεύω..και ολα ειναι μια χαρά..σε 1 ΄μηνα κλείνω τα 28..και; σχέση δεν εχω...αυτη την περίοδο...σχεση δεν θα εχω και σε 2-3 μήνες..ο καιρός περνάει κι εγώ απλά ζω..η μαλλον νομίζω πως ζω...Ζωη δεν ειναι απλα η δουλειά..Δε ξερω πως θα βγώ απο αυτό τον φαύλο κυκλο..και δυστυχώς δεν μπορώ να ζητήσω βοήθεια απο κανέναν..νιώθω σαν να μου κρατάει καποιος το στόμα κι εγω δε μπορώ να φωνάξω...Τι θα απογίνω σε 5-6 χρονια; που πλεον δε θα με θελει κανεις..θα εχω φτάσει 34 σχεδον και θα ειμαι μονη...Το ξερω το μελλον μου..αυτο που δε ξερω και με τρομάζει..ειναι το τέλος μου!! που κι αυτό θα ειναι θλιβερό και μοναχικό σαν και τη ζωή μου!!!