Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2006

Στιγμές αγωνίας

Μια στιγμή είναι αρκετή για να τα γκρεμίσει όλα...
Οχι..
Σκέψου τι πάς να κάνεις...
Μη...
Σε παρακαλώ....
Δεν αξίζει τον κόπο...
Μη...
Γύρνα πίσω και αναλογίσου τι αφήνεις πίσω...
Ψάξε καλά....
Έχεις εμενα που σε αγαπάω...
Μη το κάνεις....Διώξε κάθε αρνητική σκέψη...
Σκέψου το μέλλον μας....το κοινό μας μέλλον...
Γεμάτο όνειρα χαρές γέλιο καλοπέραση...
Σου αξίζουν ολα αυτά...
Δώσε μια ακόμη μάχη...Είσαι δυνατή...Μην λυγίσεις....
Μη...
Πάψε να σκέφτεσαι τους άλλους...Δώσε την απαιτούμενη προσοχή σε σενα...
Ξέχνα οτι σε πονά...Βάλτο σε ενα άδειο κουτί και κρύψτο μέσα στη ντουλάπα...
Εκει που άφησες καθε τι αγνό και τρυφερό είχες πρίν σου χτυπήσει την πόρτα η ΑΔΙΚΙΑ....
Μείνε δίπλα μου...στο ζητώ σαν χάρη....Βιαστική απόφαση ποτέ δεν έφερε επιθυμητά αποτελέσματα...
Γίνε εσύ αυτό που αναζητώ....Γίνε το γέλιο μου....
Σε έχω ανάγκη...Περισσότερο απ'οσο μ'εχεις εσυ....
Αντέχεις το ξέρω....ΜΑζί θα το περάσουμε και αυτό....
Στιγμιαίο είναι...
Προσφέρω σε σένα οτι θέλεις...
Αρκεί να δω χαμόγελα στο προσωπό σου....
Μη κάνεις κατι για το οποίο θα μετανιώσεις μετά....
Ζήσε την ζωή σου ετσι για όσο χρειαστεί....
Ξέρω πως δεν είναι οτι καλύτερο μα πρέπει...
Πρέπει....?? Τι παει να πει....Μην το πάρεις στραβά....
Αυτό το πρέπει είναι για σένα οχι για τους άλλους...
Μη σε ικετεύω....
Θα περάσει....Στιγμή είναι όπως τόσες και τόσες.........

Δεν υπάρχουν σχόλια: